De maximale duur van partneralimentatie is nu twaalf jaar. Voorwaarde is wel dat een huwelijk zonder kinderen ten minste vijf jaar heeft geduurd. Als er kinderen zijn, geldt altijd twaalf jaar.
Vanaf 2020 wordt de maximale alimentatietermijn teruggebracht tot de helft van de duur van het huwelijk met een maximum van vijf jaar. Na die periode wordt de minder verdienende partner geacht zelf voor brood op de plank te kunnen zorgen. Veel ex-partners krijgen hiermee te maken. Jaarlijks lopen ruim dertigduizend huwelijken op de klippen.
Zijn er nog uitzonderingen op deze nieuwe regeling?
Ja, er wordt voor drie groepen een uitzondering gemaakt.
1. Bij huwelijken die minstens vijftien jaar stand hebben gehouden en waarbij de ontvangende partner binnen tien jaar recht op AOW heeft. In die gevallen kan de alimentatieplicht doorlopen tot de pensioendatum.
2. Bij gehuwden met kinderen jonger dan 12 jaar houdt de ontvangende ouder die ook voor de kinderen zorgt, recht op alimentatie tot de twaalfde verjaardag van het jongste kind. Het idee hierachter is dat de ouder meer tijd krijgt om te werken zodra de kinderen oud genoeg zijn om naar de middelbare school te gaan.
3. Alimentatieontvangers van 50 jaar en ouder, die minstens vijftien jaar gehuwd zijn geweest hebben de komende zeven jaar recht op maximaal tien jaar partneralimentatie.
Verder staat in de nieuwe wet nog een hardheidsclausule voor schrijnende gevallen waarin de verkorting onredelijk slecht uitpakt voor de ontvanger.
Leiden veranderde omstandigheden tot wijzigingen van de alimentatieplicht?
Ja, als de ontvangende partner bijvoorbeeld hertrouwt (geregistreerde partnerschap) of gaat samenwonen als waren zij gehuwd.
Een andere reden voor wijziging kan zijn dat het inkomen van de betalende partij zo veel daalt dat er geen ruimte meer is voor partneralimentatie of dat de ontvangende partij al eerder in het eigen levensonderhoud kan voorzien.
Verandert er iets bij de kinderalimentatie?
Nee, die regeling blijft ongewijzigd. Bij ruim tweederde van de scheidingen zijn er kinderen in het spel. De kinderalimentatie heeft voorrang op partneralimentatie. Als de meestverdienende partner na betaling van de kinderalimentatie onvoldoende overhoudt, vervalt de partneralimentatie. Zeker bij lagere inkomens is dat vaak het geval.
Hoe hoog is de kinderalimentatie?
Het vaststellen van de kinderalimentatie is geen sinecure. ‘Het is verschrikkelijk ingewikkeld omdat zaken als draagkracht, behoefte, aantal kinderen en de verdeling van zorgtaken en de woonplek allemaal invloed hebben’, zegt een medewerkster van het Nibud. Het Nibud levert de tabellen waarop rechters de hoogte van de kinderalimentatie baseren. In die tabellen staan de kosten van een kind als percentage van het netto gezinsinkomen. Bij één kind is dat 17 procent, bij twee nakomelingen 26 procent en bij drie 33 procent.
‘De tabellen die het Nibud maakt zijn gemiddelden op grond van CBS-cijfers. In individuele gevallen kan het heel anders liggen’, aldus het Nibud. De rechter legt alleen een bedrag op als partners er zelf niet uitkomen. Bij hogere inkomens gaat het al snel om enkele honderden euro’s alimentatie per kind per maand.
Die kinderalimentatie is fiscaal neutraal. De betalende partner kan het bedrag niet aftrekken voor de belasting en de ontvangende ouder hoeft het niet op te geven als inkomsten.
Bron: De Volkskrant �
Recente reacties